گاباپنتین با تغییر روشی که بدن درد را حس می کند، درد PHN را تسکین می دهد. دقیقاً مشخص نیست که گاباپنتین چگونه برای درمان سندرم پای بیقرار عمل می کند.

آشنایی بیشتر با قرص گاباپنتین

گاباپنتین به صورت کپسول، قرص، قرص طولانی رهش (طولانی اثر) و محلول خوراکی (مایع) خوراکی عرضه می شود.

کپسول ها، قرص ها و محلول خوراکی گاباپنتین معمولاً با یک لیوان پر آب (۸ اونس [۲۴۰ میلی لیتر])، همراه یا بدون غذا، سه بار در روز مصرف می شوند.

گاباپنتین ۱۰۰ برای چیست ؟ این داروها باید در زمان های مساوی در طول روز و شب مصرف شوند. بین دوزها نباید بیش از ۱۲ ساعت فاصله باشد.

لینک مفید : تریامسینولون

قرص طولانی رهش (Horizant) با غذا یک بار در روز حدود ساعت ۵ بعد از ظهر مصرف می شود. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد.

گاباپنتین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید.

لینک مفید : مفنامیک اسید

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است ضعف عضلانی را در افراد مبتلا به میاستنی گراویس (اختلال سیستم عصبی که باعث ضعف عضلانی می‌شود) بدتر کند و باعث دشواری شدید تنفس یا مرگ شود. در صورت ابتلا به میاستنی گراویس به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که سیپروفلوکساسین مصرف نکنید.

اگر میاستنی گراویس دارید و پزشک به شما گفته است که باید سیپروفلوکساسین مصرف کنید، اگر در طول درمان دچار ضعف عضلانی یا مشکل در تنفس شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

در مورد خطرات مصرف سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.

هنگامی که درمان با سیپروفلوکساسین را شروع می کنید، پزشک یا داروساز شما برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارو) را به شما می دهد. اطلاعات را با دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

لینک مفید : سفالکسین

همچنین قرص ارزان می توانید برای دریافت راهنمای دارو به وب سایت سازمان غذا و دارو (FDA) یا وب سایت سازنده مراجعه کنید.

آشنایی بیشتر با قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین برای درمان یا پیشگیری از برخی عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها مانند ذات‌الریه استفاده می‌شود. سوزاک (یک بیماری مقاربتی)؛ تب حصبه (یک عفونت جدی که در کشورهای در حال توسعه رایج است)؛ اسهال عفونی (عفونتی که باعث اسهال شدید می شود)؛ و عفونت های پوست، استخوان، مفاصل، شکم (ناحیه معده) و پروستات (غده تولید مثل مردان)، سیپروفلوکساسین همچنین برای درمان یا پیشگیری از طاعون (عفونت جدی که ممکن است عمداً به عنوان بخشی از یک حمله بیوترور منتشر شود) استفاده این قرص ارزان است می شود.

لینک مفید : هیدروکسی زین

و سیاه زخم استنشاقی (عفونتی جدی که ممکن است توسط میکروب سیاه زخم در هوا به طور عمدی به عنوان بخشی از یک حمله بیوترور منتشر شود). سیپروفلوکساسین ممکن است برای درمان برونشیت، عفونت‌های سینوسی یا عفونت‌های دستگاه ادراری نیز استفاده شود، اما اگر گزینه‌های درمانی دیگری این قرص ارزان وجود دارد، نباید برای برونشیت و عفونت‌های سینوسی یا انواع خاصی از عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده شود.

قرص سیپروفلوکساسین طولانی رهش (طولانی اثر) برای درمان عفونت کلیه و مجاری ادراری استفاده می شود. با این حال، برخی از انواع عفونت های دستگاه ادراری تنها در صورتی باید با قرص های سیپروفلوکساسین درمان شوند که گزینه های درمانی دیگری در دسترس نباشد.

قرص های گاباپنتین با رهش طولانی را نمی توان جایگزین نوع قرص ارزان دیگری از فرآورده گاباپنتین کرد. مطمئن شوید که فقط نوع گاباپنتینی را که توسط پزشک تجویز شده است دریافت می کنید. اگر در مورد نوع گاباپنتین به شما سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

لینک مفید : اس امپرازول

قرص های طولانی رهش را به طور کامل ببلعید. آنها را نبرید، نجوید یا خرد نکنید.

گاباپنتین چیست : اگر پزشک به شما گفته است که این قرص است نصف یک قرص معمولی را به عنوان بخشی از دوز مصرفی خود مصرف کنید.

لینک مفید : متفورمین

قرص را با دقت بر روی علامت امتیاز تقسیم کنید. از نصف قرص دیگر به عنوان بخشی از دوز بعدی خود استفاده کنید. نیم قرص هایی را که استفاده نکرده اید به درستی در طی چند روز پس از شکستن آنها دور بریزید.

اگر برای کنترل تشنج یا PHN از گاباپنتین استفاده می کنید، احتمالاً پزشک شما را با دوز پایین گاباپنتین شروع می کند و به تدریج دوز شما را در صورت نیاز برای درمان بیماری افزایش می دهد. اگر برای درمان PHN از گاباپنتین استفاده می کنید، اگر علائم شما در طول درمان بهبود نیافت، به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : دی سیکلومین

گاباپنتین ممکن است به کنترل وضعیت شما کمک کند اما آن را درمان نمی کند. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف گاباپنتین ادامه دهید.

بدون مشورت با پزشک، مصرف گاباپنتین را قطع نکنید، حتی اگر عوارض جانبی مانند تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خوی خود را تجربه کنید.

لینک مفید : امپرازول

اگر به طور ناگهانی مصرف قرص، کپسول یا محلول خوراکی گاباپنتین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند اضطراب، مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب، حالت تهوع، درد و تعریق را تجربه کنید.

قرص گاباپنتین ۳۰۰ برای چیست ؟ اگر برای درمان تشنج از گاباپنتین استفاده می کنید و به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع می کنید، ممکن است بیشتر دچار تشنج شوید. پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج در طی حداقل یک هفته کاهش دهد.

لینک مفید : تریامسینولون

پزشک یا داروساز شما برگه اطلاعات بیمار سازنده (راهنمای دارو) را هنگام شروع درمان با گاباپنتین و هر بار که نسخه خود را دوباره پر می کنید، به شما می دهد. اطلاعات را با دقت بخوانید و اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

همچنین می توانید برای دریافت راهنمای دارو به وب سایت سازمان غذا و دارو (FDA) یا وب سایت سازنده مراجعه کنید.

کاربردهای دیگر این دارو گاباپنتین

همچنین گاهی اوقات برای تسکین درد نوروپاتی دیابتی (بی حسی یا سوزن سوزن شدن به دلیل آسیب عصبی در افرادی که دیابت دارند) و برای درمان و پیشگیری از گرگرفتگی (احساس شدید ناگهانی گرما و تعریق) در زنانی که تحت درمان هستند استفاده می شود.

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تغییراتی در حس و آسیب عصبی شود که ممکن است حتی پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین از بین نرود. این آسیب ممکن است بلافاصله پس از شروع مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. اگر تا به حال نوروپاتی محیطی داشته اید (نوعی آسیب عصبی که باعث گزگز، بی حسی و درد در دست ها و پاها می شود) به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : لوپرامید

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، مصرف سیپروفلوکساسین را قطع کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد، سوزش یا ضعف در بازوها یا پاها. یا تغییر در توانایی شما برای احساس لمس سبک، لرزش، درد، گرما یا سرما.

مصرف سیپروفلوکساسین ممکن است بر مغز یا سیستم عصبی شما تأثیر بگذارد و عوارض جانبی جدی ایجاد کند. این می تواند پس از اولین دوز سیپروفلوکساسین رخ دهد. اگر دچار تشنج، صرع، تصلب شرایین مغزی (تنگ شدن رگ های خونی در داخل یا نزدیک مغز می شود که می تواند منجر به سکته مغزی یا سکته کوچک شود)، سکته مغزی، تغییر ساختار مغز یا بیماری کلیوی، به پزشک خود اطلاع دهید.

لینک مفید : سفتریاکسون

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، مصرف سیپروفلوکساسین را قطع کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: تشنج. لرزش؛ سرگیجه؛ سبکی سر؛ سردردهایی که از بین نمی روند (با یا بدون تاری دید)؛ مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب؛ کابوس ها؛ عدم اعتماد به دیگران یا احساس اینکه دیگران می خواهند به شما صدمه بزنند.

توهمات (دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی که وجود ندارند)؛ افکار یا اعمالی که در جهت صدمه زدن یا کشتن خود هستند. احساس بی قراری، مضطرب، عصبی، افسردگی، تغییرات حافظه، یا گیجی، یا سایر تغییرات در خلق و خو یا رفتار شما.

سیپروفلوکساسین در دسته ای از آنتی بیوتیک ها به نام فلوروکینولون ها قرار دارد. با از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت می شوند عمل می کند.

لینک مفید : دی سیکلومین

آنتی بیوتیک هایی مانند سیپروفلوکساسین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در مواقعی که نیازی به آن‌ها نیست، خطر ابتلا به عفونتی را که بعداً در مقابل آنتی‌بیوتیک مقاومت می‌کند، افزایش می‌دهد.

این دارو چگونه باید استفاده شود؟
سیپروفلوکساسین به صورت قرص، سوسپانسیون (مایع) و قرص طولانی رهش برای مصرف خوراکی با یا بدون غذا عرضه می شود. قرص ها و سوسپانسیون معمولاً دو بار در روز و قرص های طولانی رهش معمولاً یک بار در روز مصرف می شوند. هنگامی که برای درمان سوزاک استفاده می شود، قرص ها و سوسپانسیون ممکن است به صورت یک دوز تجویز شوند. سیپروفلوکساسین را تقریباً در زمان(های) یکسانی هر روز مصرف کنید. طول درمان شما بستگی به نوع عفونت شما دارد.

نالوکسان بیشتر از قبل توسط افسران پلیس، تکنسین های فوریت های پزشکی و امدادگران غیر اورژانسی استفاده می شود.

در اکثر ایالات، افرادی که در معرض خطر هستند یا افرادی را می شناسند که در معرض خطر مصرف بیش از حد مواد افیونی هستند.

لینک مفید : شربت تریاک

می توانند در مورد نحوه دادن نالوکسان آموزش ببینند. خانواده ها می توانند از داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسند که چگونه از دستگاه ها استفاده کنند.

هنگام دادن نالوکسان چه اقدامات احتیاطی لازم است؟
نالوکسان برای معکوس کردن مصرف بیش از حد مواد افیونی در بدن تنها برای ۳۰ تا ۹۰ دقیقه عمل می کند. اما بسیاری از مواد افیونی بیش از این مدت در بدن باقی می مانند.

به همین دلیل، ممکن است پس از از بین رفتن دوز نالوکسان، فرد همچنان اثرات مصرف بیش از حد را تجربه کند. همچنین، برخی از مواد افیونی قوی‌تر هستند و ممکن است به دوزهای متعدد نالوکسان نیاز داشته باشند. بنابراین، یکی از مهم ترین اقداماتی که باید انجام دهید.

لینک مفید : سلکوکسیب

تماس با ۹۱۱ است تا فرد بتواند فوراً تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد. NIDA از تحقیقات برای فرمولاسیون های قوی تر برای استفاده با مواد افیونی قوی مانند فنتانیل حمایت می کند.

افرادی که به آنها نالوکسان داده می شود باید به طور مداوم تا رسیدن مراقبت های اورژانسی تحت نظر باشند. آنها باید ۲ ساعت دیگر پس از آخرین دوز نالوکسان تحت نظر باشند تا مطمئن شوید که تنفس کند یا متوقف نمی شود.

لینک مفید : سیتالوپرام

افراد مبتلا به وابستگی فیزیکی به مواد افیونی ممکن است در عرض چند دقیقه پس از مصرف نالوکسان علائم ترک داشته باشند. علائم ترک ممکن است شامل سردرد، تغییرات فشار خون، ضربان قلب سریع، تعریق، حالت تهوع، استفراغ و لرزش باشد.

اگرچه این ناراحت کننده است، اما معمولاً تهدید کننده زندگی نیست. خطر مرگ برای افرادی که بیش از حد مواد افیونی مصرف می کنند، بدتر از خطر واکنش بد به نالوکسان است. پزشکان در اتاق های اورژانس در حال آموزش هستند.

لینک مفید : کلومیپرامین

تا پس از معکوس شدن مصرف بیش از حد مواد افیونی، به بیماران امداد فوری و ارجاع به درمان اختلال مصرف مواد افیونی با داروهای موثر ارائه دهند. NIDA ابزارهایی را برای پزشکان اورژانس در اینجا ارائه می دهد.

عوارض جانبی نالوکسان نادر است، اما افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به این دارو داشته باشند. به طور کلی، نالوکسان یک داروی بی خطر است.

لینک مفید : لوراتادین

دسته بندی های بارداری
پاسخ: به طور فنتانیل کلی قابل قبول است. مطالعات کنترل شده در زنان باردار شواهدی از خطر جنینی نشان نمی دهد.

ب: ممکن است قابل قبول باشد. یا مطالعات حیوانی هیچ خطری را نشان نمی دهد اما مطالعات انسانی در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی خطرات جزئی را نشان می دهد و مطالعات انسانی انجام شده و هیچ خطری را نشان نمی دهد.

ج: در صورتی که فواید آن بیشتر از خطرات باشد، با احتیاط مصرف شود. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که مطالعات خطر و انسانی فنتانیل در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی و انسانی انجام نشده است.

د: در مواقع اضطراری تهدید کننده زندگی زمانی که داروی ایمن تری در دسترس نیست استفاده شود. شواهد مثبت از خطر جنین انسان

X: در بارداری استفاده نشود. خطرات درگیر بیشتر از مزایای بالقوه است. جایگزین های امن تر وجود دارد.

لینک مفید : کلومیپرامین

آمیودارون
آمیودارون با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای، سطح یا اثر فنتانیل را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.

اگر تجویز همزمان مهارکننده‌های CYP3A4 با فنتانیل ضروری است، بیماران را از نظر دپرسیون تنفسی و آرام‌بخشی در فواصل زمانی مکرر تحت نظر بگیرید و تا زمانی که اثرات دارویی پایدار حاصل شود، دوز فنتانیل را تنظیم کنید.

آموباربیتال
فنتانیل، آموباربیتال. هر یک از این دو با هم افزایی فارماکودینامیک اثرات دیگری را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS، مانند شل کننده های عضلات اسکلتی، ممکن است باعث افسردگی تنفسی، افت فشار خون، آرامبخشی عمیق، کما و/یا مرگ شود.

لینک مفید : کلوتریمازول

کاهش دوز هر یک یا هر دو دارو را در نظر بگیرید تا از عوارض جانبی جدی جلوگیری کنید. افت فشار خون، افسردگی تنفسی و آرامبخشی عمیق را کنترل کنید.

پتیدین برای بی دردی حین و بعد از عمل موثر است و به عنوان پیش دارو استفاده می شود. در درد حاد، پتیدین روی گیرنده های مواد افیونی برای مهار تکانه های ایجاد کننده درد در فیبرهای آوران Ad و C عمل می کند.

آشنایی با قرص پتیدین

در دوزهای معادل ضددرد، انقباض عضلات صاف کمتری در مجاری صفراوی و افزایش کمتری در فشار مجرای صفراوی مشترک نسبت به مورفین ایجاد می‌کند. همچنین باعث احتباس ادرار و یبوست کمتری نسبت به مورفین می‌شود.

جایگزین های پتیدین برای درد حاد
برای حالت های درد حاد تعدادی جایگزین وجود دارد از جمله سایر مسکن های مخدر، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مسکن های ساده، تکنیک های بی حسی منطقه ای و تکنیک های داخل نخاعی (تزریق داخل نخاعی و اپیدورال).

فنتانیل، سافینامید. هر کدام سمیت دیگری را با سطح سروتونین افزایش می دهد. منع مصرف دارد. مصرف همزمان می تواند منجر به سندرم سروتونین تهدید کننده زندگی شود.

لینک مفید : فاموتیدین

سلژیلین
سلژیلین سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است. .

سلژیلین ترانس درمال
سلژیلین ترانس درمال سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است.

لینک مفید : سیپروفلوکساسین

ترانیل سیپرومین
ترانیل سیپرومین سمیت فنتانیل را توسط سایرین افزایش می دهد (به نظر مراجعه کنید). منع مصرف دارد. نظر: از فنتانیل در بیمارانی که نیاز به تجویز همزمان MAOI دارند، یا ظرف ۱۴ روز پس از قطع MAOI، خودداری کنید. تقویت شدید و غیرقابل پیش بینی توسط مهارکننده های MAO با مسکن های مخدر گزارش شده است.

آبامتاپیر
آبامتاپیر سطح یا اثر فنتانیل را با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. به مدت ۲ هفته پس از مصرف آبامتاپیر، از مصرف داروهایی که سوبستراهای CYP3A4 هستند خودداری کنید. اگر امکان پذیر نیست، از مصرف آبامتاپیر خودداری کنید.

لینک مفید : متوکاربامول

استفاده طولانی مدت از مسکن های مخدر در دوران بارداری برای مقاصد پزشکی یا غیرپزشکی می تواند منجر به وابستگی فیزیکی در نوزادان و سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد در مدت کوتاهی پس از تولد شود.

نوزادان را از نظر علائم سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد مشاهده کنید و بر اساس آن مدیریت کنید. مواد افیونی از جفت عبور می کنند و ممکن است باعث ایجاد افسردگی تنفسی و اثرات روانی – فیزیولوژیکی در نوزادان شوند.

لینک مفید : ایمی پرامین

فنتانیل یک آنتاگونیست مواد افیونی، مانند نالوکسان، باید برای معکوس کردن افسردگی تنفسی ناشی از مواد افیونی در نوزاد در دسترس باشد. سولفات اپیوئید برای استفاده در زنان باردار در حین یا بلافاصله قبل از زایمان توصیه نمی شود.

زمانی که سایر تکنیک های ضد درد مناسب تر هستند. داروهای ضد درد اپیوئیدی می توانند زایمان را از طریق اقداماتی که به طور موقت قدرت، مدت و تعداد انقباضات رحم را کاهش می دهند طولانی کنند.

باروری
به دلیل اثرات کمبود آندروژن، استفاده مزمن از مواد افیونی ممکن است باعث کاهش باروری در زنان و مردان بالقوه باروری شود. مشخص نیست که آیا اثرات بر باروری برگشت پذیر است یا خیر

لینک مفید : کلیدینیوم سی

شیردهی
فنتانیل مواد افیونی در شیر انسان ترشح می شود. در زنان با متابولیسم طبیعی مواد افیونی (فعالیت طبیعی CYP2D6)، مقدار تریاک ترشح شده در شیر انسان کم و وابسته به دوز است. برخی از زنان متابولیزه کننده فوق العاده سریع مواد افیونی هستند.

این زنان به سطوح سرمی متابولیت فعال مواد افیونی، مواد افیونی، بالاتر از حد انتظار می رسند، که منجر به سطوح بالاتر از حد انتظار مواد افیونی در شیر مادر و سطح سرمی به طور بالقوه خطرناک بالای مواد افیونی در نوزادان شیرده خود می شود که به طور بالقوه می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود. از جمله مرگ، در شیرخواران

فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر باید همراه با نیاز بالینی مادر به درمان و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر روی نوزاد شیرخوار ناشی از درمان یا بیماری زمینه ای مادر در نظر گرفته شود.

لینک مفید : کلومیپرامین

در حالی که پتیدین یک داروی مفید در دوره قبل و بعد از عمل باقی می ماند، نباید بیش از ۷۲ ساعت استفاده شود، با احتیاط بیشتر در بیمارانی که به دوزهای بالاتر از حد طبیعی نیاز دارند یا در بیمارانی که نارسایی کلیوی دارند. ۳ چنین بیمارانی باید تعویض شوند.

به یک رژیم ضد درد متفاوت و در صورت لزوم توسط یک تیم درد حاد در صورت وجود ارزیابی می شود. با این حال، شواهدی برای خطر عوارض جانبی منتسب به نورپتیدین مشخص نیست.

لینک مفید : آتورواستاتین

بیماران ممکن است عوارض جانبی ناشی از سمیت نورپتیدین را در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر و با غلظت‌های نسبتاً کم نورپتیدین تجربه کنند.

درد مزمن
داده‌های اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که ۲۰ درصد از جمعیت درد مزمن را تجربه می‌کنند و تقریباً ۱۰ درصد از جمعیت به طور قابل‌توجهی به دلیل درد مزمن مضطرب و ناتوان هستند. به عنوان مثال، آسیب های عصبی با کاهش ۷۰ درصدی گیرنده های مواد افیونی پیش سیناپسی و وجود موادی مانند کوله سیستوکینین همراه است که ممکن است حساسیت به مواد افیونی را کاهش دهد.

لینک مفید : نوروبیون

فقدان شگفت‌انگیز مطالعات بالینی وجود دارد که نشان می‌دهد اپیوئیدها درد را کاهش داده و عملکرد را در بیماران مبتلا به درد مزمن بهبود می‌بخشند. یک مطالعه نشان داد که نزدیک به ۶۰ درصد از بیمارانی که در کلینیک درد شرکت می‌کنند، مسکن‌های اپیوئیدی مصرف می‌کنند.

آمپول پتیدین : بسیاری گزارش دادند که با وجود هیچ فایده ای، از دوز توصیه شده بالاتر استفاده کردند. در این مطالعه استفاده از مواد افیونی با معیارهای پریشانی و ناتوانی ارتباط خوبی داشت، اما با علائم فیزیکی عینی ارتباط نداشت.

لینک مفید : شربت تریاک

هیچ مطالعه کنترل‌شده طولانی‌مدتی در مورد اثربخشی یا عوارض جانبی مرتبط با استفاده از مواد افیونی در دردهای مزمن غیر بدخیم وجود ندارد.

یک بررسی استرالیایی نشان داد که مواد افیونی اغلب برای بیمارانی با مشکلات اجتماعی، سطوح بالای پریشانی عاطفی و نامشخص تجویز می‌شوند. تشخیص های پزشکی تشدید در آن دسته از بیمارانی رخ داد که اپیوئیدهای کوتاه اثر مانند پتیدین یا دکسترومورامید تجویز کردند.

آمپول پتیدین : دستورالعمل‌های مربوط به استراتژی‌های مدیریتی برای استفاده از مواد افیونی خوراکی در بیماران مبتلا به درد مزمن غیر بدخیم در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. American Pain Society.10 این دستورالعمل ها از استفاده از مواد افیونی تزریقی معمولی در مدیریت درد مزمن پشتیبانی نمی کند.

جایگزین های پتیدین برای دردهای مزمن غیر بدخیم
کسانی که به طور منظم پتیدین برای درد مزمن دریافت می کنند، باید وضعیت خود را مجددا ارزیابی کنند. ترجیحاً این ارزیابی مجدد باید توسط یک تیم مدیریت درد چند رشته ای که در دسترس است انجام شود. اگر در به دست آوردن ارزیابی چند رشته ای تاخیر وجود داشته باشد.

آموباربیتال با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای سطح یا اثر فنتانیل را کاهش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.

آپالوتامید
آپالوتامید با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای سطح یا اثر فنتانیل را کاهش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید. مصرف همزمان آپالوتامید، یک القاء کننده قوی CYP3A4، با داروهایی که سوبستراهای CYP3A4 هستند.

لینک مفید : هالوپریدول

می تواند منجر به قرار گرفتن در معرض کمتر با این داروها شود. در صورت امکان از داروی دیگری برای این داروها اجتناب کنید یا آن را جایگزین کنید. در صورت مصرف همزمان دارو، از دست دادن اثر درمانی را ارزیابی کنید. در صورت نیاز دوز را بر اساس اطلاعات تجویزی تنظیم کنید.

آپرپیتانت
آپرپیتانت با تأثیر بر متابولیسم آنزیم CYP3A4 کبدی/روده ای، سطح یا اثر فنتانیل را افزایش می دهد. از داروی جایگزین اجتناب کنید یا از آن استفاده کنید.